-
1 wypływać
wypływać (-am) < wypłynąć> (-nę) płyn (her)ausfließen; pływak hinausschwimmen; statek auslaufen, in See stechen; prom auslaufen; źródło entspringen; (wynurzać się) auftauchen, an die Oberfläche kommen; (mieć sukces) fam. groß rauskommen;wypływać łodzią mit dem Boot hinausfahren;wypływać z (G) (wynikać) herrühren (von D), sich ergeben (aus D) -
2 wypłynąć
wypływać (-am) < wypłynąć> (-nę) płyn (her)ausfließen; pływak hinausschwimmen; statek auslaufen, in See stechen; prom auslaufen; źródło entspringen; (wynurzać się) auftauchen, an die Oberfläche kommen; (mieć sukces) fam. groß rauskommen;wypływać łodzią mit dem Boot hinausfahren;wypływać z (G) (wynikać) herrühren (von D), sich ergeben (aus D) -
3 ablegen
-
4 wypłynąć
vi pf→ wypływać -
5 sączyć
sączyć [sɔnʧ̑ɨʨ̑]I. vt -
6 tryskać
1) ( wypływać) krew: spritzen; źródło: sprudeln\tryskać energią/zdrowiem vor Energie/Gesundheit strotzen -
7 woda
\woda mineralna/sodowa Mineral-/Sodawasser nt\woda słodka/morska Süß-/Meerwasser nt\woda bieżąca fließendes Wasser, Leitungswasser nt\woda [zdatna] do picia Trinkwasser nt\woda kolońska kölnisch Wasserpod wodą unter Wassernastawić wodę na kawę Wasser für den Kaffee aufsetzenwody stojące stehendes Gewässerwody terytorialne Hoheitsgewässer ntPl3) (pot: płyn wysiękowy)\woda w kolanie Wasser nt im Knie4) coś jest palcem na wodzie pisane etw steht in den Sternen [geschrieben], hinter etw +dat steht noch ein großes [ lub dickes] Fragezeichen ( fam)nabrać wody w usta sich +akk in Schweigen hüllencicha \woda brzegi rwie ( przysł) stille Wasser sind tiefw gorącej wodzie kąpany brauseköpfig, hitzigwiele wody upłynie, zanim... bis dahin fließt noch viel Wasser die Donau hinab [ lub den Berg herunter] -
8 wypłynąć
1) ( zaczynać płynąć)\wypłynąć z portu w morze statek: aus dem Hafen auslaufen, in See stechen2) ( wynurzać się)\wypłynąć na powierzchnię nurek: an die Oberfläche tauchen, auftauchen3) ( wyciekać) łzy: [hervor]rinnen5) ( wynikać) entstehen, sich +akk ergebenz tego eksperymentu wypływają zaskakujące wnioski aus diesem Experiment ergeben sich erstaunliche Schlussfolgerungen -
9 ableiten
ab|leitenI. vtein Wort \ableiten tworzyć [ perf u-]; wyraz pochodny ( die Herkunft bestimmen)die etymologische Bedeutung eines Wortes \ableiten ustalać [ perf ustalić] [o rekonstruować] znaczenie etymologiczne wyrazuII. vr1) sich aus/von etw \ableiten Anspruch: wynikać [ perf wyniknąć] z czegoś, Vorrecht: wypływać z czegoś2) ling wywodzić się -
10 entspringen
-
11 laufen
lau fen ['laʊfən] <läuft, lief, gelaufen>1) ( rennen)[nach Hause] \laufen biec [do domu]2) (fam: gehen)zu seiner Mutter \laufen odwiedzać [ perf odwiedzić] swoją matkę3) ( zu Fuß gehen) chodzić [o iść] pieszoWasser in die Badewanne \laufen lassen napuszczać [ perf napuścić] wody do wanny5) ( funktionieren) Getriebe, Motor: pracować; Uhr: chodzić; Computerprogramm, Gerät: funkcjonować; ( eingeschaltet sein) być włączonym7) ( gültig sein) Abkommen: obowiązywaćdrei Jahre \laufen Vertrag: obowiązywać przez trzy lata8) (ver\laufen)ums Haus herum \laufen Weg: prowadzić dookoła domu9) ( geführt werden)das Auto läuft auf seinen Namen samochód jest zarejestrowany na niegoes läuft [jdm] gut/bestens komuś dobrze/świetnie się powodziwie läuft es in der Firma? co słychać w firmie?es ist ge\laufen ( fam) już po wszystkimhundert Meter in zwölf Sekunden \laufen przebiec sto metrów w dwanaście sekund2) ( fahren)Schlittschuh/Ski \laufen jeździć na łyżwach/nartachin diesen Schuhen läuft es sich gut te buty są wygodne
См. также в других словарях:
wypływać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypływaćam, wypływaća, wypływaćają {{/stl 8}}– wypłynąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wypływaćnę, wypływaćnie, wypływaćpłyń, wypływaćnął, wypływaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypływać – wypłynąć na powierzchnię — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o jakiejś osobie: stać się znanym, sławnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kowalski jeszcze kiedyś wypłynie na powierzchnię. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypływać — Wypłynąć na powierzchnię zob. powierzchnia 2. Wypłynąć na szerokie wody zob. woda 10 … Słownik frazeologiczny
wypływać — ndk I, wypływaćam, wypływaćasz, wypływaćają, wypływaćaj, wypływaćał 1. forma ndk czas. wypłynąć (p.) 2. «o wodach bieżących: brać początek, mieć źródło gdzieś» Wisła wypływa z gór … Słownik języka polskiego
wypłynąć — dk Vb, wypłynąćnę, wypłynąćniesz, wypłynąćpłyń, wypłynąćnął, wypłynąćnęła, wypłynąćnęli, wypłynąćnąwszy wypływać ndk I, wypłynąćam, wypłynąćasz, wypłynąćają, wypłynąćaj, wypłynąćał 1. «płynąc wydostać się na wolne, przestronne miejsce, na… … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
sączyć — ndk VIb, sączyćczę, sączyćczysz, sącz, sączyćczył, sączyćczony 1. «pić powoli, po trochu; wysączać» Sączyć wino z kielicha. Sączyć napój przez słomkę. 2. «powoli, po trochu wlewać gdzieś jakiś płyn» Sączyć wino do kieliszków. 3. «wydzielać jakąś… … Słownik języka polskiego
strzykać — ndk I, strzykaćam, strzykaćasz, strzykaćają, strzykaćaj, strzykaćał strzyknąć dk Va, strzykaćnę, strzykaćniesz, strzykaćnij, strzykaćnął, strzykaćnęła, strzykaćnęli, strzykaćnąwszy 1. «wyciekać, wypływać małym, lecz silnym strumieniem; tryskać;… … Słownik języka polskiego
ślinić — dk VIa, ślinićnię, ślinićnisz, śliń, ślinićnił, ślinićniony «zwilżać śliną» Ślinił palec przy odwracaniu kartek. ślinić się «wydzielać ślinę pozwalając jej wypływać z ust (u zwierząt z pyska)» Niemowlę śliniło się. Ślinić się przy jedzeniu … Słownik języka polskiego
tryskać — ndk I, tryskaćam, tryskaćasz, tryskaćają, tryskaćaj, tryskaćał trysnąć dk Va, tryskaćnę, tryśniesz, tryśnij, tryskaćnął, tryskaćnęła, tryskaćnąwszy «o płynach lub substancjach mało spoistych: wypływać, wydobywać się skądś z siłą, gwałtownie,… … Słownik języka polskiego
woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… … Słownik języka polskiego